کاوش موضوع آسپرین
صفحه اصلی
آسپرین
استیل سالیسیلیک اسید (به انگلیسی: Acetylsalicylic acid) یا به اختصار آ. اس. آ (ASA) (با نام تجاری آسپیرین) (به آلمانی: Aspirin) با فرمول مولکولی C₉H₈O₄ یک ترکیب آروماتیک به حساب می‌آید زیرا در ساختار آن یک حلقهٔ بنزنی وجود دارد. دارویی است که برای کاهش درد، تب یا التهاب استفاده می‌شود. شرایط التهابی خاصی که آسپیرین برای درمان آن‌ها استفاده می‌شود شامل سندروم کاوازاکی، پریکاردیت و تب روماتیسمی است. همچنین a.s.a نام یه آهنگ در یک برنامه است که توسط iliya و kiana نوشته و سروده شده است . برخی معتقدند که آ اس آ مخفف اسم دشمن اصلی این دو جادوگر است که همچنان این اکتشافات در حال انجام است تا وقتی که کای ( خواننده گروه اکسو ) با اسب سفید به خواستگاری آ اس آ برود.
آسپیرین به رده درمانی داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی تعلق دارد و به شکل قرص در دسترس است.
آسپیرین همچنین برای کمک به جلوگیری از حملات قلبی مجدد، سکته‌های مغزی ایسکمیک و لخته شدن خون در افراد در معرض خطر، به‌مدت طولانی استفاده می‌شود. برای مقابله با درد یا تب، اثرات آسپیرین معمولاً در عرض ۳۰ دقیقه شروع می‌شود. آسپیرین مشابه سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی عمل می‌کند اما عملکرد طبیعی پلاکت‌ها را نیز سرکوب می‌کند و عملکرد ضدانعقاد دارد و باعث رقیق شدن خون می‌شود.
اسپرین جزء ۱۰ داروی مهم انقلابی تاریخ بوده است که اولین بار در سال ۱۸۹۷ توسط هافمن ساخته شد.
اسپرین به عنوان اولین مسکن برای دردهای جزئی نقش بسیار مهمی در ارتقا سطح کیفیت زندگی جوامع داشته است، در گذشته مورفین برای دردهای جزئی داروی به نسبت پر عارضه ای بود و روش های دیگر هم به عنوان یک روش استاندارد و در دسترس وجود نداشت و بعد از اسپرین، تولید داروهای مسکن وارد فاز جدیدی شد.
طبق اعلام کارگروه خدمات پیشگیرانه در ایالات متحده شرط استفاده از آسپیرین:
الف-
در افراد ۴۰ تا ۵۹ سال در صورت وجود ریسک فاکتور برای بیماری کاردیوواسکولار
البته تاثیر ان چیزی کمتر از ۱۰ درصد تخمین زده شده است
ب-
بیشترین تاثیر برای افراد دارای ریسک فاکتور تصحیح فاکتورهای ریسک قابل تغییر ؛ترک سیگار ، کاهش وزن ، کنترل دیابت و فشار خون و کنترل کلسترول است.
ج-
اسپرین برای تمامی افرادی که ریسک خون ریزی مخصوصا گوارشی دادرند توصیه نمیشود.
د-
در موسسه پیشگیری امریکا در افراد بالای ۶۰ سال و در اتحادیه اروپا افرادی که بالای ۷۰ سال دارند و ریسک فاکتور مهم ندارند توصیه به عدم مصرف اسپرین شده است.
هرچند همه جا تاکید شده است تصمیم گیری در مورد مصرف و عدم مصرف اسپرین فقط باید تحت نظارت پزشک شخص باشد.
یکی از عوارض جانبی رایج این دارو، ناراحتی معده است. عوارض جانبی مهم‌تر شامل زخم گوارشی خونریزی معده و تشدید آسم است. خطر خونریزی در میان افرادی که مسن‌تر هستند، الکل مصرف می‌کنند، سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مصرف می‌کنند یا سایر داروهای رقیق‌کنندهٔ خون مصرف می‌کنند، بیشتر است. مصرف آسپیرین در آخرین دورهٔ بارداری از هفتهٔ بیستم به بعد توصیه نمیشود. همچنین به‌طور کلی در کودکان مبتلا به عفونت به‌دلیل خطر ابتلا به سندرم ری توصیه نمیشود. دوزهای بالای آسپیرین ممکن است منجر به وزوز گوش شود.
پیش‌ماده‌ای که برای تولید آسپیرین مورد استفاده است، در پوست درختان سردهٔ بید یافت می‌شود. از پوست این درختان حداقل ۲۴۰۰ سال است که برای اثرات مفید درمانی آن استفاده می‌شود. در سال ۱۸۵۳، شیمیدان چارلز فردریک گرهارت داروی سدیم سالیسیلات را با استیل کلرید ترکیب کرد تا برای نخستین بار اسید استیل سالیسیلیک تولید کند. طی ۵۰ سال بعد، شیمی‌دانان دیگر، ساختارها و روش‌های تولید کارآمدتری را برای تولید این دارو ابداع کردند.
آسپیرین بدون نسخه پزشکی به‌عنوان یک داروی اختصاصی یا عمومی در بیشتر کشورها در دسترس است. این دارو یکی از پرمصرف‌ترین داروها در سراسر جهان است که برآورد می‌شود سالانه حدود ۵۰ تا ۱۲۰ میلیارد قرص از آن مصرف می‌شود. این دارو همچنین در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی قرار دارد و در سال ۲۰۲۰، با بیش از ۱۷ میلیون نسخه، سی و ششمین داروی رایج تجویز شده در ایالات متحده بود.... بیشتر در ویکی پدیا
